Encyklopedyja powszechna (1859)/Alessandria
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Alessandria |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Alessandria, z urągliwem przezwiskiem delta paglia (słomiana), forteca i stolica prowincyi tegoż nazwiska w królestwie sardyńskiem, przy ujściu Bormidy do Tanaro, założona około 1168, nazywała się dawniej Caesarea, i dopiero na cześć papieża Alexandra III otrzymała miano teraźniejsze. Liczy około 36,000 mieszkańców, prowadzących znaczne rekodzielnie wyrobów lnianych, wełnianych, jedwabnych, pończoszniczych i kapeluszniczych, a nadto słynnych z biegłości w ogrodnictwie. Alessandria jest środkowym punktem ruchu handlowego między Genuą, Turynem i Medyjolanem. Ważna z położenia swego, pod względem strategicznym, bywała nieraz przedmiotem uporczywej walki. Roku 1796 przeszła w ręce Francuzów i została stolicą departamentu Marengo. Po bitwie pod Maren-go zawarł tu Bonaparte (16 Czerwca 1800) z generałem Melas zawieszenie broni, skutkiem którego oddano Francuzom całe górne Włochy, aż po rzekę Mincio, oraz 12 fortec. Po stłumieniu powstania piemonckiego z r. 1821, Alessandria na lat kilka została obsadzoną przez Austryjaków. W czasie wojny lat 1848 i 1849, w której forteca ta była podstawą działań Piemontczyków, obwarowano ją jeszcze silniej. Po bitwie pod Nowarrą (23 Marca 1849), Alessandria tymczasowo oddaną została w zakład Austryjakom, którzy opuścili ją dopiero po zawarciu pokoju. Rząd Sardyński obecnie zajął się gorliwie fortyfikacyją tego miasta, a na sprawienie potrzebnych ku temu armat w całych Włoszech, pomimo zakazu rządu austryjackiego, hojne zbierają składki.
