Encyklopedyja powszechna (1859)/Alexandryjski kodex
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
Tom | Tom I |
Rozdział | Alexandryjski kodex |
Wydawca | S. Orgelbrand |
Data wyd. | 1859 |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Alexandryjski kodex (w dziełach naukowych oznaczany zwykle literą A), niezmiernie ważny pod względem krytycznym rękopism grecki Pisma Świętego, znajdujący się w muzeum brytyjskiem w Londynie. Rękopism ten, pisany na pargaminie pięknym charakterem czworograniastym, uncyjalnym, bez podziału na wyrazy i beż żadnych akcentów, sięga drugiej połowy VI wieku, i z małemi brakami obejmuje całą Bibliję (Stary Testament podług przekładu Siedmdziesieciu), oraz listy Klemensa Romanusa; od r. 1098 należał do księgozbioru patryjarchów alexandryjskich, w r. 1628 zaś patryjarcha konstantynopolitański, Cyrillus Laskaris, podarował go Karolowi I, królowi angielskiemu. Z dyplomatyczną ścisłością przedrukował z niego Nowy Testament Wojdę (Londyn, 1786), a przedruk Starego rozpoczął Baber (Londyn, 1816—18).