Encyklopedyja powszechna (1859)/Ali-Bej
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Ali-Bej |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Ali-Bej, urodził się w 1728 r. w Abchazyi, i w młodości już sprzedanym został jako niewolnik egipskiemu dowódzcy Janczarów Ibrahimowi-Kiaya, który w 1746 uczynił się niezawisłym od porty. Ibrahim ceniąc waleczność Ali-Beja, obdarzył go wolnością i mianował Bejem Mameluków. Chytry i przebiegły Ali tak umiał postawić się w oczach wszystkich, że po śmierci Ibrahima, udało mu się objąć po nim rządy Egiptu. Przy pomocy Mohammeda Beja, swego przybranego syna, zawojował wkrótce całą Syryję, ale zdrada Mohammeda znagliła go do ucieczki. Wtedy udał się do Szejka Daheru i wspólnie z nim odniósł świetne nad Turkami zwycięztwo w 1772 r., zdobył Tripoli, Antijochiją, Jerozolimę i Jaffę, nareszcie na czele 30,000 bitnego żołnierza wyruszył na odebranie Egiptu w roku 1773. W Kwietniu tegoż roku zaszła bitwa, w której dostał się do niewoli własnego swego szwagra Abu-Daaba, i w kilka dni po tym wypadku umarł w więzieniu w skutku odniesionych ran, lub zadania trucizny.
