Encyklopedyja powszechna (1859)/Alletz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Alletz |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Alletz (Piotr Edward), urodzony 1798 r. w Paryżu, syn kommisarza policyjnego, poświęciwszy się literaturze został professorem filozofii moralnej w Towarzystwie królewskiém, następnie oddał się zawodowi dyplomatycznemu. Umarł jako konsul w Barcelonie 1850 roku. Alletz jest autorem licznych dzieł; niektóre z nich uwieńczone były przez akademije francuzką. Oto główniejsze: Institution du Jury en France (poemat, 1819 r); Dévouement des médecins français et des soeurs de Sainte-Camille (poemat uwieńczony przez akademije francuzką, 1822); Abolition de la traite des noirs (poemat, 1823); Walpole (dramat w 3 pieśniach, 1825); Essai sur l’homme, ou accord de la philosophie et de la religion (1826); Etudes poetigues du coeur humain (1832); Tableau de l’histoire generale de l’Europe, depuis 1814 jusqu en 1830 1834); Caracteres poétigues (1834); Maladies du siecle (1835); Lettre a Mr de Lamartine sur la vérite du christianisme, envisagé dans ses rapports avec les passions (1835); De la démocratie nouvelle ou des moeurs et de la puissance des classes moyennes en France (1737); dzieło, któremu akademija francuzka przyznała w r. 1838 nagrodę Montyona; Aventures d’ Alphonse Doria (1838); Estquisses poétiques de la vie (1841); Harmonies de l’intelligence humaine (1845), i t. d. i t. d.
