Encyklopedyja powszechna (1859)/Alopeus
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Alopeus |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Alopeus (Maxym), rzeczywisty tajny radca; urodzony 1748 r. w Wyborgu, pobierał nauki w Abo i Gettyndze; na wezwanie ówczesnego rossyjskiego posła w Szwecyi, hr. Panina, wstąpił w służbę rossyjską dyplomatyczną. Mianowany (1790 roku) nadzwyczajnym posłem i pełnomocnym ministrem w Berlinie. W 1792 roku, po cofnięciu się pruskiej armii od granic francuzkich, postępował z wielką roztropnością i zręcznością śród ówczesnych trudnych okoliczności, i wszelkiemi środkami opierał się zawarciu pokoju między Prussami a Francyja w Bazylei. W 1796 r. Alopeus opuścił Berlin, a w 1802 r. powrócił znowu na to ważne stanowisko. Podczas zawarcia pokoju Tylżyckiego znajdował się w Londynie, gdzie starał się napróżno nakłonić gabinet Londyński do przyjęcia pośrednictwa Rossyi w zatargach pomiędzy Angliją a Francyją. Wkrótce potem wziął dymissyję i zamieszkał w Frankfurcie nad Menem, gdzie umarł 1822 r.
