Encyklopedyja powszechna (1859)/Alumnat
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Alumnat |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Alumnat, zakład w którym uczniowie, alumni, otrzymują bezpłatnie, kosztem rządu lub z zapisów prywatnych, stół, mieszkanie i naukę. Zwykle Alumnami nazywają uczniów seminaryjów i akademij duchownych. Nazwisko to pochodzi od łacińskiego wyrażenia, że biskup obowiązany był, młodzież przygotowującą się do stanu duchownego, nakładem kościoła katedralnego żywić i wychowywać religijnie: alere ac religiose educare. — Nazywa się także Alumnatem, zakład dobroczynny w mieście Tykocinie, ustanowiony roku 1638 testamentem marszałka W. księztwa Litewskiego Wiesiołowskiego, dla przytułku i utrzymywania 12-tu inwalidów ze stanu szlacheckiego, wyznania rzymsko-katolickiego, szczególniej z familii Wiesiołowskich, w razie gdyby który z członków jej podupadł. W tym zakładzie znajdowało się r. 1857 inwalidów wojskowych 23. L. R.
