Encyklopedyja powszechna (1859)/Amatus Lusitanus
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
Tom | Tom I |
Rozdział | Amatus Lusitanus |
Wydawca | S. Orgelbrand |
Data wyd. | 1859 |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Amatus Lusitanus, lekarz i botanik, rodem z małego miasteczka portugalskiego Castel-Bianco; słynął około r. 1540. Nazywał się Rodrigez de Castello-Bianco. dopóki nie wydało się, że jest pochodzenia żydowskiego; od tego czasu doprzestał na nazwie Amatus Lusitanus. Uczył się medycyny w Salamance; następnie podróżował po Francyi, Hollandyi i Włoszech; zatrzymany w Ferrarze, uczył medycyny, ztąd udał się do Ankony, następnie obawiając się prześladowania, szukał przytułku w Pesaro. Rzeczpospolita raguzańska i król polski pragnęli posiadać Amatusa, lecz on nie przyjąwszy korzystnych warunków, udał się do Tessaloniki w Turcyi, gdzie mógł bez przeszkody zadosyć czynić przepisom religii żydowskiej, do której od dzieciństwa był przywiązany. Zostawił dzieła: Exegemata in priores duos Dioscoridis de materia medica libros, Antwerpija 1536; Curetionum medicinalium centuriae sepleni, Wenecyja 1557, 1566; Lugdun 1560, 1580: Paryż 1613, 1620, ostatnie zaś wydanie wyszło w Frankfurcie 1646; In Dioscoridem Anazarbaeum commentaria, Wenecyja 1553, Lyon 1558. Amatus napisał jeszcze: Commentaria in quartum Fen libri primi Avicennae, lecz rękopism dzieła tego zaginął w czasie oblężenia Ankony, gdzie go Amatus razem z innemi rzeczami zostawił, uciekając z tego miasta za zbliżeniem się wojsk księcia Alby.