Encyklopedyja powszechna (1859)/Anstett
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Anstett |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Anstett Jan, urodził się w Strasburgu 1774 r., gdzie ojciec jego był radcą królewskim i sędzią. Przygotowany do zawodu dyplomatycznego, w r. 1789 będąc porucznikiem wojsk francuzkich, przybył do Rossyi, gdzie przyjęty w służbę wszedł na flotyllę pod dowództwo księcia Nassau-Siegen, i był we wszystkich bitwach morskich z flotyllą szwedzką, w ciągu kampanii 1789 i 1790. Odznaczywszy się świetnie, mianowany wprost kapitanem, w r. 1791 przyszedł w służbę cywilną, do kollegijum spraw zagranicznych. W r. 1794 był użytym w Berlinie do tajnych negocyjacyi i towarzyszył królowi Pruskiemu pod czas wyprawy na Polskę. Był obecnym przy oblężeniu Warszawy, zdobyciu Woli i szturmu bateryj Powązkowskich: widział klęskę Prusaków i odwrót ich od wałów Stolicy Rzeczypospolitej. Zostając przy boku króla Pruskiego, prowadził korrespondencyję wojenną i polityczną z księciem Repninem i hrabią Bezkorodką. Po zrzeczeniu się tronu przez króla Stanisława Augusta, Anstett był użytym do rozgraniczenia w Województwie Krakowskiém. W r. 1797 należał do składu kommissyi trzech mocarstw w Warszawie wyznaczonej, do rozpoznania długów króla Stanisława Augusta, i byłej Rzeczypospolitej Polskiej. Od r. 1801 do 1810 był używanym w interessach dyplomatycznych bez przerwy. W r. 1813 ukończył we Wrocławiu negocyjacyje o przedwstępnych punktach traktatu pokoju, i przymierza z Prusami. W r. 1815 mianowany posłem nadzwyczajnym i pełnomocnym ministrem w Frankfurcie nad Menem, był użytym na kongresie Wiedeńskim. W r. 1825 akkredytowany został na godność posła nadzwyczajnego i pełnomocnego ministra przy dworze Stutgardskim, i z zachowaniem tychże obowiązków przy związku Niemieckim i we Frankfurcie nad Menem: a w r. 1829 przydano mu jeszcze sprawowanie tegoż urzędu przy dworze Hessen-Kasselskim. Umarł w stopniu Tajnego Radcy 1835 w 61 roku życia.
