Encyklopedyja powszechna (1859)/Aprehensyja
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom II |
| Rozdział | Aprehensyja |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Aprehensyja, z łacińskiego: baczność, uwaga, rozważanie, dbanie na co. W mowie zwyczajnej wyraz ten brano w znaczeniu rozpaczy, pochodzącej ze zbytecznego dbania, lub zważania na co, np. z aprensyi umarł. — Aprehendować, Aptendować, zważać, dbać o co, uwagę zwracać na co, np. nieaprendował on tego, to jest nieważył sobie tego, puścił lekko albo mimo siebie. — Aprehensywa, władza umysłu rozważająca, wyraz niekiedy w dawnych książkach polskich używany. Wład. Szym. Wysocki w żywocie ś. Aloizego mówi: „Z długiego zwyczaju rozmyślania, tak sobie posłuszną uczynił imaginatywę i aprehensywę swoję, iż nigdy żadna myśl insza mu nie wtrąciła się.
