Encyklopedyja powszechna (1859)/Apraksin (Stefan Teodor)
| [[../Błąd Lua: bad argument #1 to 'match' (string expected, got nil).|<<<]] Dane tekstu [[../Błąd Lua: bad argument #1 to 'match' (string expected, got nil).|>>>]] | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom II |
| Rozdział | Apraksin (Stefan Teodor) |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Apraksin (Stefan Teodorowicz), generał-feldmarszałek, ur. 1702 r.; wstąpił do gwardyi jako prosty szeregowiec, w 17 roku życia, i w czasie wojny tureckiej (1737) znajdował się przy oblężeniu Oczakowa. Po ukończeniu wojny z Turcyją, dowodził armiją rozłożoną na granicy perskiej. W 1742 r. był posłem przy dworze perskiego szacha Nadyra. W 1756 r. wyniesiony został do godności generał-feldmarszałka. W 1757 r. dowodząc armiją rossyjską, pobił Prusaków pod Gross-Egemsdorffem, za co cesarzowa Elżbieta Piotrówna przydała do familijnego jego herbu dwie na krzyż położone armaty. Ale odwrót Apraksina po bitwie pod Gross-Egernsdorff, ściągnął na niego niełaskę cesarzowej; kazano mu dowództwo nad wojskiem zdać generałowi Fermor’owi i wrócić do Rossyi, gdzie oddany był pod sąd i umarł na apoplexyję w r. 1758.
