Encyklopedyja powszechna (1859)/Apretura
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom II |
| Rozdział | Apretura |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Apretura, tak nazywa się w technologi postępowania, mające na celu nadanie tkaninom już farbowanym połysku i żądanego pozoru, tudzież pewnego stopnia tęgości. Do apretury zatém należy pranie i suszenie, folowanie, gręplowanie, postrzyganie, czyszczenie szczotkami, gładzenie w maglach i prassach, krochmalenie i dekatyzowanie. W życiu potocznem pod apreturą częstokroć rozumieją tylko krochmalenie, to jest powlekanie powierzchni gummą, krochmalem, cukrem lub żółcią wołową rozpuszczonemi w wodzie, i gładzenie tkanin czyli prasowanie. Przemysł do wszystkich robót do apretury należących, podał staranne machiny i narzędzia. Zapomocą dobrego apretowania ukrywają niektóre wady towarów a gorszym ich gatunkom nadają pozór lepszych. Dobrą apreturą odznaczają się szczególniej towary angielskie i tém się tłómaczy powszechne ich poszukiwanie. Bardzo często pozór nadany tkaninie zapomocą apretury, prędko znika w użyciu; niezawodną przecież jest rzeczą, że dokładnie wykonana apretura nie mało przyczynia się do trwałości tkaniny.
