Gdy się człowiek robi starszy

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Tadeusz Boy-Żeleński
Tytuł	Gdy się człowiek robi starszy
Pochodzenie	Słówka. Zbiór wierszy i piosenek
Wydawca	Księgarnia Polska B. Połonieckiego
Data wyd.	1913
Druk	Drukarnia Narodowa
Miejsce wyd.	Lwów
Inne	Cały zbiór Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[72]GDY SIĘ CZŁOWIEK ROBI STARSZY...

Gdy się człowiek robi starszy
Wszystko w nim po trochu parszy-
 wieje;
Ceni sobie spokój miły
I czeka, aż całkiem wyły-
 sieje.

Wówczas przychodzą nań żale,
Szczęścia swego liczy zale-
 głości,
I, mimo tak smutne znamię,
Strasznie go chwytają namię-
 tności...

Z desperacyą patrzy czarną
Na swe lata młode zmarno-
 wane,
W wspomnień aureolę boską
Pręży myśli swoje rozko-
 chane...

[73]

Z żalem rozważa w swej nędzy
Każde nicniebyłomiędzy-
 nami,
Każdy niedopity puhar
Każdy flirt młodzieńczy z kuchar-
 kami...

Wspomni, z jakąś wielką gidyą
Swe gruchania, ach, jak idyo-
 tyczne,
I czuje w grzbiecie wzdłuż szelek
Jakieś dziwne prądy elek-
 tryczne...

Jakąś gęś, z którą do rana
Szukali na mapie Ana-
 tolii,
Jakiś powrót łódką z Bielana
Jakiś wieczór pełen melan-
 cholii...

Gdybyż, ach, snów wskrzesła mara,
Dziergana w rozkoszy ara-
 beski,
Gdybyż bodaj raz, ach, gdyby
Sycić swą CHUĆ^[1], jak sam Przyby-
 szewski!...

[74]

I wdecha zwiędłe zapachy
Nad swych marzeń trumną nachy-
 lony,
I w letnią noc, w smutku szale,
Łzami skrapia własne kale-
 sony...

1.  chuć — silny popęd płciowy.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Tadeusz Boy-Żeleński.