Gdybym wiedział gdzie me pocieszenie

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł	Gdybym wiedział gdzie me pocieszenie
Podtytuł	247. z p. Rybnickiego i Oleskiego.
Rozdział	Pieśni miłosne, a. poważne
Pochodzenie	Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku
Redaktor	Juliusz Roger
Wydawca	A. Hepner
Data wyd.	1880
Miejsce wyd.	Wrocław
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[131]

247.

z p. Rybnickiego i Oleskiego.

Gdybym wiedział, gdzie me pocieszenie,
Jechałbym ja choćby o trzy mile
Pod jéj okieneczko,
Pocieszyć jéj serdeczko.

Jak przyjechał, pod jéj okieneczko,
Zaklepał on: Śpisz ty, kochaneczko?
O śpisz ty, czyli czujesz,
Czy mię już nie miłujesz?

A ja nie śpię ani téż nie czuję,
Ani ciebie, synku, nie miłuję,
A ja nie śpię, nie czuję,
Ciebie już nie miłuję.

Gdybym wiedział, iż cię nie dostanę,
Zrobiłbym ja swemu sercu ranę;
O szedłbym ja do klasztora
Uczyć się za patera.

Jak ja będę piérwszą mszę odprawiał,
Będę twoje serce naruszował;
Przyjdźże, dziócho, pociesz mię,
Bo cię kocham serdecznie.

Cóżbym ja ciebie cieszyć chodziła,
Gdybym ja o tobie nie myślała?
Ty masz w garści brewiarz,
Ty z pannami nic nie masz.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Juliusz Roger.