Gość (Chodźko, 1833)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	anonimowy
Tytuł	Gość
Pochodzenie	Poezye Alexandra Chodźki
Data wyd.	1833
Druk	Nowa Drukarnia Pompejusza i Spółki
Miejsce wyd.	Poznań
Tłumacz	Claude Fauriel; (z greckiego na francuski); Aleksander Chodźko; (z francuskiego na polski)
Pochodzenie oryginalne	Chants populaires de la Grèce moderne
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór;
	Indeks stron

›››

GOŚĆ.

Piękna ta, w oryginale, piosnka, śpiewaną jest przy odjeździe przyjaciół i krewnych. Znajoma w całej Grecii i dla tego trudno zgadnąć w którym z jéj krajów wzięła swój początek. Przedmiot wzęty s pożycia domowego i łagodność wyrażeń, kazałyby ją raczej przyznać mieszkańcom wysep lub wybrzeży, niżli wojennym góralóm.

Teraz maj, teraz rosa, teraz czas do drogi,
Teraz gość śpieszy od nas na ojczyste błonia,
W nocy on siodła konia, w nocy kuje konia,
Perły lśnią na czapraku, złotem lśnią ostrogi.
Przy nim kwiat greckich dziewic, młodziutka kochana,
Sama mu świeéi, sama doléwa kielicha
I dając kielich prosi go łzami zalana:
„Panie mój! weź mię s sobą, weź póki noc cicha,
Ciężarem ci nie będę jak giermek, jak sługa,

W drodze ci jeść zgotuję, zrobię pościel wspolną.
Tak wierna, tak usłużna nie znajdzie się druga.“
— „Moja ty! gdzie ja jadę, tam tobie nie wolno.
Tam musi, kto chce zyskać imie wojownika,
W ręku lwią siłę nosić, w piersiach serce djable."
- „Więc mię przebierz po męsku, przypasz mi twą szablę,
Daj mi złote siodełko, rączego konika,
Ujrzysz co to za wojak pogoni za tobą!
Ah! tylkoż jedźmy razem, tylkoż bądźmy s sobą!"

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: anonimowy i tłumaczy: Aleksander Chodźko, Claude Fauriel.