Grudzień (Gawalewicz, 1889)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Marian Gawalewicz
Tytuł	Grudzień
Pochodzenie	Rok w pieśni ze zbioru Poezye, część I ; – Z wiosny i młodości
Wydawca	Księgarnia J. K. Żupańskiego & K. J. Heumanna
Data wyd.	1889
Druk	Drukarnia Związkowa
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cała część I; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

Grudzień.

—◌—

Leć przez śniegi i zawieję,
Głuchą puszczą piosnko leć,
W echach lata nieś nadzieję
I promykiem wiosny świeć —
Leć przez śniegi i zawieję,
Głuchą puszczą piosnko leć!...

∗
∗ ∗

Ponad lody, przez zamiecie,
Nad srebrzoną śniegiem błoń,
Maju dziecię, słońca dziecię —
Skrzepłym sercem piosnko dzwoń, —
Ponad lody przez zamiecie
Nad srebrzoną poleć błoń!...

∗
∗ ∗

Chociaż wichry mrozem dyszą,
Uragany w dali grzmią —
Smutne serca cię usłyszą
I zapomną dolę złą —
Chociaż wichry mrozem dyszą,
Uragany w dali grzmią....

∗
∗ ∗

Lecz miłości służ za gońca
I z otuchą ludziom spiesz.
Nieś im blaski nieba, słońca,
Z lodu nawet iskry krzesz —
Niech miłości w tobie gońca
Czują smutne serca rzesz!...

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Marian Gawalewicz.