Gry i zabawy towarzyskie/Gra w jaskółkę
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Gry i zabawy towarzyskie |
Podtytuł | w pokoju oraz na wolnem powietrzu |
Wydawca | Wydawnictwo M. Arcta |
Data wyd. | 1910 |
Druk | Drukarnia M. Arcta |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cała książka |
Indeks stron |
36. Gra w jaskółkę.
(Ilość grających: 8 — 10 chłopców).
Losem wskazany towarzysz zostaje jaskółką. Jeden z grających prowadzi go na środek miejsca zabawy, zawiązuje mu oczy i każe rozsunąć nogi. Reszta uczestników staje za nim i kolejno przerzucają przez jego nogi pytki, starając się odrzucać je jaknajdalej.
Kiedy wszystkie pytki są rozrzucone, dają znać jaskółce, żeby je szukała. Wtedy to jaskółka po omacku, nachylając się co chwila, kroczy naprzód, szukając pytki. Właściciele pominiętych przez nią pytek mogą je zabierać.
Jeżeli jaskółce uda się podnieść którą pytkę, właściciel jej staje się jaskółką, a reszta grających pędzi ją pytkami, dopóki nie obiegnie dokoła placu zabawy.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Weryho.