Gry i zabawy towarzyskie/Wyścigi z przeszkodami

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Maria Weryho
Tytuł	Gry i zabawy towarzyskie
Podtytuł	w pokoju oraz na wolnem powietrzu
Wydawca	Wydawnictwo M. Arcta
Data wyd.	1910
Druk	Drukarnia M. Arcta
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cała książka; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

[52]

47. Wyścigi z przeszkodami (rys. 17 i 18).

(Ilość grających 10 — 20).

Do wyścigów wyznacza się stosowne miejsce, które może mieć kształt elipsy (rys. 17) lub dużego prostokąta (rys. 18). Miejsce do biegania powinno być

dość rozległe, a zwłaszcza szerokie, stosownie do liczby grających, żeby wszyscy jednocześnie mogli pokonać przeszkody. Kreski wyznaczone przy pomocy patyka na szerokości placu wyścigowego, wyobrażają przeszkody, które powiększają się w miarę jak ścigający zbliżają się do celu. Można także przeszkody urozmaicić, zawieszając sznur na kołkach. Przeszkody owe mają na celu pobudzenie grających do współzawodnictwa. Przytem dla uniknięcia wypadku lepiej nie przywiązywać sznura, lecz położyć go wprost na kołku, z obu końców przywiesiwszy myk, aby się nie zsunął.

Miejsce, od którego zaczynają się wyścigi i gdzie się kończą, oznacza się zwykle chorągiewkami.
Wyścigi rozpoczynają się na rozkaz jednego z grających, obranego jako sędziego. Uczestnicy biegną [54] do wskazanego celu, omijając wszystkie przeszkody, ale nie wolno dotykać ich, ani nawet przewrócić. Wygrywa ten, kto przybiegł pierwszy.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Weryho.