Historya o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim/Prologus
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Historya o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim |
Redaktor | Stanisław Windakiewicz |
Wydawca | Wydawnictwa Akademii Umiejętności w Krakowie |
Data wyd. | 1893 |
Druk | Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
Wciórnastkie rzeczy stworzone,
Tak niebieskie jako ziemne —
Krześcianie mili, wierni,
W Panu Bogu zgromadzeni —
5
Pokazowały po sobie
Na ziemi i też na niebie,
Jak się wszytkie weseliły
I też barzo radowały
Czasu onego świętego
10
Zmartwychwstania Krystowego.
Naprzód z nieba aniołowie,
Do grobu jego posłowie,
Na znak swojej wesołości
I też wielkiej stąd radości
15
Przy grobie ich dwa będący,
Z niewiastami gadający,
Byli oblicza lśniącego,
Odzienia jako śnieg białego.
Potym zaś wciórnastcy ludzie
20
Radowali się też wszędzie.
Pod ziemią, w ziemi, na ziemi
Będąc wszyscy pocieszeni:
Pod ziemią ojcowie święci,
Kiedy z piekła byli wzięci,
25
A w ziemi ciała umarłych
Wiela ludzi dobrych, świętych,
Z grobów swoich powstawając
Mat 27.
I ludziom się pokazując.
Tu lepak z wierzchu na ziemi,
30
Apostołowie z drugiemi,
Joan. 20.
Wciórnastcy się radowali,
Gdy Pana Krysta widzieli.
I po dziś dzień ludzie wierni
Po wszytkim świecie nabożni
35
Weselą się i radują,
Gdy to sobie spominają.
Stworzenia zaś nierozumne,
Wciórnastkie te rzeczy ziemne,
Też po sobie pokazują,
40
Iż się stąd nieco radują:
Drzewa swoimi pączkami,
Listkami i też kwiatkami,
Które wypuszczają z siebie
Na kożdy rok o tej dobie.
45
Znać to na łąkach, na polach,
Na górach, w ogrodziech, na rolach.
Wszytek się świat zazieleniał
Tak, by też więc przemówić chciał.
I słońce teraz inaksze,
50
Wyższe, cieplejsze, jaśniejsze.
Owa wrciórnastko stworzenie
Czuje Pańskie zmartwychwstanie.
Co wszystko my uważając
I ktemu się przykładając,
55
Tochmy sobie umyślili
I na to się przyprawili,
Iżbychmy wam pokazali
I wierszami powiadali
Istą prawie historya,
60
Z pisma świętego zebraną,
O Krystowym zmartwychwstaniu
Ku naszemu pocieszeniu.
Którą świętą historyą
Odprawim częściami sześcią.
65
Z których pierwsza o tym będzie
Przy ewangeliej wszędzie,
Jako biskupi z drugimi
Osobami duchownymi
Piłata o to prosili,
70
By grób Pański osadzili
Z jego dworu żołnierzami,
Za ich pieniądze stróżami.
Wtóra o nabożnych paniach.
O trzech, a wszytko Maryach,
75
Które maści kupowały,
Co nimi pomazać miały
Pana Jezusowo ciało,
Gdy w grobie włożone było.
Trzecia część będzie o stróżach,
80
O Piłatowych żołnierzach,
Przy grobie Pańskim będących,
A ciała Jego strzegących.
Część czwarta według Dawida
I krześcijańskiego kreda
85
O tym się będzie plątała
I to rozpamiętywała,
Jako Pan do piekieł stąpił,
Ojce święte z nich wybawił.
A piąta część z ostateczną
90
Będą miały sprawę spólną
Znowu zasię o Maryach,
O owych trzech świętych paniach,
Które do grobu chodziły,
By Pana Krysta mazały.
95
Potym o ukazowaniu
Pańskim po swym zmartwychwstaniu.
A jeśli co takowego
Do tego aktu świętego
W tej chwalebney historyej
100
Nad tekst świętej ewangeliej
Będziem przywodzić skądinąd,
Nie poczytajcie nam za błąd.
Bo jeśli co przyczynimy,
Tedy z starych patrów mamy.
105
Ostatek sami osądźcie,
Jeśli nie tak jest na świecie,
Co my tu będziem spominać,
Nad pismo święte przyczyniać.
A ten uczynim ordynek
110
Przez teraźniejszy akt wszytek:
Będziem czyść po sentencyej.
Tekst świętej ewangeliej,
Z którejechmy uczynili
To, co będziem sprawowali.
115
Waszmość się już uspokójcie,
A rzeczy pilno słuchajcie.
A chcąc waszmość mieć czujniejsze
I też w słuchaniu pilniejsze
Dla poobiedniego spania,
120
Będziem używać śpiewania,
Które waszmość budzić będzie
Miedzy wierszykami wszędzie.