Jadę od Berlina

	<<< Dane tekstu >>>
Tytuł	Jadę od Berlina
Podtytuł	28. z p. Rybnickiego.
Rozdział	Pieśni wojackie
Pochodzenie	Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku
Redaktor	Juliusz Roger
Wydawca	A. Hepner
Data wyd.	1880
Miejsce wyd.	Wrocław
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

[15]

28.

z p. Rybnickiego.

$\relative d' { \set Staff.midiInstrument = "flute" \key e \major \time 4/4 \mark "Allegro." \autoBeamOff \partial 4 b8 b | e4 dis cis4. b8 | fis' e dis cis cis4-> b8 b | e4 dis cis4. b8 | fis' e dis cis b4-> r | e8 gis gis gis gis4 a | gis8 fis e e fis4 gis | e8 e fis fis e4 r \bar "|." } \addlyrics { Ja -- dę od Ber -- li -- na, sza -- bli -- czką to -- czę ja -- dę od Ber -- li -- na, sza -- bli -- czką to -- czę: o -- bej -- rzyj się mi -- ła, mo -- ja roz -- to -- mi -- ła, już się nie wró -- cę. }$

Jadę od Berlina,
Szabliczką toczę:
Obejrzyj się miła,
Moja roztomiła,^[1]
Już się nie wrócę.

Ja się nie obéjrzę,
Bo nie powinna:
Niechci się obejrzy,
Niechci się obejrzy
Jedna z Berlina.

[16]

Nie było tam czasu
Dzióchy miłować;
Jedno trza było,
Jedno trza było
Exercyrować.

Kto tę exercyrkę
Zna, temu dobrze:
Siednie na koniczka,
Przypnie się szabliczkę,
Jedzie do pola.

O! ciągli Francuzy,
Nawet i Rusy:
Nie jedna maciczka
O swego syneczka
Serce zasmuci.

Nie takci maciczka
Jak moja miła,
Co mnie ona wdycki^[2]
Przez te lata wszystkie
W sercu nosiła.

Żaden nie uwierzy
Ani taciczek,
Jaki porąbany
Jaki posiekany
Ten mój koniczek.

Żaden nie uwierzy
Ani maciczka,
Jaka porąbana,
Jaka posiekana
Moja głowiczka.

Żaden nie uwierzy
Jak we wojnie jest;
Kołaczek z owsa,
Pieczoneczka z psa,
Woda z koleja.^[3]

↑ Po czesku: roztomiły = ukochany.
↑ Zawsze.
↑ Zamiast: kolei.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Juliusz Roger.

[1] Po czesku: roztomiły = ukochany.

[2] Zawsze.

[3] Zamiast: kolei.

[1]

[2]

[3]