Jeszcze raz do ludzi smutnych
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Jeszcze raz do ludzi smutnych |
| Pochodzenie | Zgrzebna kantyczka |
| Wydawca | Instytut Wydawniczy „Biblioteka Polska“ |
| Data wyd. | 1922 |
| Druk | Zakłady Graficzne „Biblioteka Polska” |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór |
| Indeks stron | |
JESZCZE RAZ DO LUDZI SMUTNYCH.
Taka to i śmierć będzie, jakie życie było:
Do połowy mazgajska — głupia do połowy,
Maruderka płaksiwa, dotknięta bezsiłą,
Podziwiająca z lękiem gest renesansowy.
Taka śmierć w gnuśnem łożu wygodnego puchu,
Przy świątobliwej zgrai litanjach i szlochu,
Pośród ciężkiego gromnic i lekarstw zaduchu
Uwieńczy marne życie marnego motłochu.
O takiej śmierci powie nie wieść; zwykła plotka;
A nie żal, lecz gadulstwo będzie za zwiastuna.
A w pochodzie odniosą żebrak i dewotka
Balsamowane ścierwo głupca i kołtuna.
