Kama Sutra/O obowiązkach swatki i o formach małżeństwa
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Kama Sutra |
| Podtytuł | Prastare skrypty hindusów |
| Wydawca | „Księgopol“ |
| Data wyd. | 1933 |
| Druk | „Pol“ |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Tytuł orygin. | कामसूत्र |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Jeżeli która z młodych dziewcząt nie jest w możności dość często osobiście z ukochanym widywać się i rozmawiać, posyła do niego córkę swej niańki, taka której zaufać można, że się wywiąże z zadania.
W rozmowie z tym młodym człowiekiem, musi córka niańki, znakomite pochodzenie swej pani wysławiać jej dobry charakter, jej piękność, talenty, ułożenie, dojrzałość umysłu i przychylność jaką żywi do niego.
Oczywiście w ten sposób, aby nie dało się zauważyć, że specjalnie w tym celu przez swą dziewczynę przysłaną została.
Dziewczynie zaś potem będzie o zaletach ukochanego opowiadać, szczególnie zaś o tych, które temu dziewczęciu najmilsze są.
O innych konkurentach natomiast będzie w sposób lekceważący mówić, skąpstwo, złe nawyki rodziców i krewnych wytykać.
Będzie jej przykłady ze starych dziejów przytaczać. Opowie o Sakuntali i o innych, które się z mężami z własnej kasty według wolnego wyboru połączyły i towarzystwie swych małżonków żywot szczęśliwie przepędziły.
Będzie jej opowiadać o innych dziewczętach, które do niezmiernie bogatych domów poszły, lecz rychło przez nowe rywalki są pokonane, smutne i nieszczęśliwe lub bezlitośnie na pastwę losu rzucone.
Nakoniec opowie o ładnym majątku ukochanego, o szczęściu które sprzyja wszelkim jego przedsięwzięciom, o czystości jego obyczajów i dziecięcem przywiązaniu do rodziców i o jego ogromnej miłości do tej dziewczyny, która go kocha, a jest nią słuchająca tej opowieści.
A kiedy już ją całkowicie w młodym człowieku rozmiłuje, tedy wyzbywa ją z wszelkich obaw i zwątpień które w niej powstać mogą w związku z tem, czy małżeństwo te naprawdę dobrem będzie.
Krótko mówiąc, córka niańki odgrywa całkowitą rolę swatki.
Będzie donosić dziewczęciu o ukochanym, ułatwiać spotkania i opowiadać jakie on trudności pokonał, aby ujrzeć swoją dziewczynę.
Często powtarzać będzie: „Wszystko by poszło jaknajleplej, gdyby ten młody człowiek, uprowadził cię gwałtem pewnego pięknego poranka.“
Kiedy to młode dziewczę jest już całkowicie pozyskane, a z ukochanym jest na takiej stopie poufałości, jakby jego żoną była, wówczas ten poleca przynieść ogień z domu brahmana[1]. Jeżeli potem ziół kusha na podłogę rozsypie i wrzuci w święty płomień ofiarę, wówczas obrządku zaślubin według religijnych przepisów dokonał i młode dziewczę staje się prawną jego małżonką.
Następnie dopiero może zawiadomić rodziców bez obawy sprzeciwu.
Gdyż według najstarszych wierzeń małżeństwo w obliczu świętego ognia zawarte, jest już nierozerwalne na wieki.
Przebaczenie rodziców okupuje się upominkami i okazywaniem jaknajgłębszego szacunku i skruchy.
W ten sposób poślubia mężczyzna dziewczynę według formy małżeńskiej, która się Gandharvenritus nazywa.
Jeżeli kochająca dziewczyna nie może zdobyć się na to postanowienie, lub niechce wyrazić swej gotowości, wówczas kochanek ucieka się do jednego z następujących środków:
1. Przy pierwszej łaskawej okoliczności, poleca zaufanej swatce lub przyjaciółce sprowadzić ukochaną do siebie, przynosi ogień z domu brahmana i postępuje, jak wyżej opisano.
2. Jeżeli dziewczynie zagraża małżeństwo z innym narzeczonym lub konkurentem, wówczas kochanek stara się skomunikować z jej matką. Uzyskawszy od niej przyzwolenie odprowadza ukochaną do domu sąsiada, dokąd przynosi ogień brahmana i ceremonja odbywa się jak opisano.
3. Kochanek stara się o głęboką przyjaźń brata swej wybranki. Ten brat, który jest w wieku zalotnika, napewno posiada stosunki z kurtyzaną, lub awanturki miłosne z cudzemi żonami. Konkurent siostry będzie mu okazywał pomoc przy wszelkich okazjach i dawał upominki. Będzie mu opowiadał, jak bardzo w jego siostrze jest zakochany. Ogólnie wiadomem jest, że młodzi ludzie gotowi są nawet życie oddać za tych towarzyszy, którzy ich przygody i awanturki dzielą.
Młody zalotnik z pomocą tego brata na bezpieczne miejsce narzeczoną doprowadzi i po przyniesieniu ognia z domu brahmana, zaślubia ją w sposób wyżej opisany.
4. W dniu świątecznym, młody człowiek przy pomocy córki niańki swej ukochanej, odurza ją napojem i każe zanieść w bezpieczne miejsce, gdzie zanim ta przytomność odzyska, przynosi ogień z domu brahmana, i wszystko będzie w porządku.
Istnieją odnośnie tego przedmiotu, stare wersety, których treść przytacza się poniżej:
„Z powyżej opisanych form zawarcia małżeństwa, każda poprzednia lepszą jest niż każda następna, ponieważ bardziej zgadza się z przepisami religijnemi. Następne tylko wtedy są dozwolone, jeżeli przy użyciu poprzednich osiągnięcie celu jest niemożliwe.
Popularność formy Gandharva na tem się zasadza, że prowadzi ona prosto do celu i mniej zachodu sprawia, oraz to że jest zawsze wynikiem głębokiej miłości.“
