Kamienny żłóbek, w którym
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Kamienny żłóbek, w którym |
| Pochodzenie | Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych |
| Redaktor | Karol Miarka |
| Wydawca | Karol Miarka |
| Data wyd. | 1904 |
| Miejsce wyd. | Mikołów — Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały dział I |
| Indeks stron | |
DLA URZĘDNICZEK ZAKONNYCH.
Kamienny żłóbek, w którym Boskie ciało * Przy narodzeniu złożone zostało: * Ten za fundament życzliwie kładziemy, * Bo ci gruntownych w szczęściu lat życzymy.
Tu Wikarya z całem Zgromadzeniem, * Miasto pastuszków, a kantorki pieniem * W ciele Aniołów zakonnych stawają, * I Tobie Matko Jezusa oddają.
Weź Go na łono, byś Go uściskała * Matko kochana, a nam stąd nie mała * Nadzieja rośnie, iż się mile stawi, * I z Twego łona nam pobłogosławi.
Dyskretu rzeczą niech płyną potoki * Lat długich, które spływają z opoki * Perłowe nurty z Dziecinnej powieki, * Niech się zamienią w najszczęśliwsze wieki.
Mistrzynie spieszą w szopę z owieczkami, * Duchowna, świecka wraz z urzędniczkami; * Westyarka zaś szyje koszuleczkę, * Dla Jezuleńka robi poduszeczkę.
A furtyjanki szopkę otworzyły; * Wołu z osiełkiem wespół wprowadziły, * By parą swoją ogrzewali Pana, * Gdyż na tym zimnie ciepła mało z siana.
Ekonomka zaś szopkę uprzątnęła; * Ale podskarbinię, żeby się umknęła, * Pilnujmy, boby kolędy nie dała; * Takby nadzieje nasze oszukała.
Infirmarka zaś kąpiółkę zgotuje * Dla Jezuleńka, razem dopilnuje, * By Go gorącą wodą nie sparzyła, * I by na zimno Dziecinę okryła.
A że się Dziecię w nocy narodziło, By się do Niego bez myłki trafiło, * Zakrystyańka gwiazdę zapaliła * Miasto pochodni, by w nocy świeciła.
Szafarka cukru i mleka kupiła, * By nim Jezusa w płaczu utuliła; * Dyspozytorka da cacko Dziecięciu, * By przyczyniła radości Panięciu.
A że dzisiaj jest dzień miły swobody, * Zaczem dla Pana sprawmy pańskie gody: * Wszakże widzimy łask hojne dostatki, * W rękach tej naszej ukochanej Matki.
Przetoż refektarz niechaj Refektarka * Otworzy Panu miła Kanafarka; * Ochoty doda z słodyczy likworów, * Za co jej Jezus da wiele
faworów.
Słowo przedwieczne co mówi, co znaczy, * Nam Audytorek urząd wytłómaczy: * Gospodyni niech do obiadu zaprosi, * Miasto Aniołów niech Mu obiad nosi.
