Karol Marks (Lenin)/Skorowidz ważniejszych nazwisk

<<< Dane tekstu >>>
Autor W. I. Lenin
Tytuł Karol Marks
Wydawca Spółdzielnia Wydawnicza „Książka”
Data wyd. 1945
Druk Zakł. Graf. Spółdz. Wyd. „Książka“
Miejsce wyd. Warszawa — Łódź — Lublin
Tłumacz anonimowy
Ilustrator autor portretu nieznany
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
SKOROWIDZ WAŻNIEJSZYCH NAZWISK
Bauer Bruno (1809—1882) — lewy heglista, autor prac o historii chrześcijaństwa, ideolog niemieckiej burżuazji radykalnej w latach 40-tych XIX stulecia.
Bismarck Otto Edward (1815—1898) — pierwszy kanclerz Cesarstwa Niemieckiego (1871—1890), przedstawiciel junkrów pruskich; realizował zjednoczenie Niemiec drogą reakcyjną; wprowadził ustawę wyjątkową przeciw socjalistom.
Büchner Ludwik (1824—1899) — niemiecki filozof i fizjolog, wulgarny materialista.
Epikur (ok. 341—270 przed n. e.) — wielki filozof grecki głosił ideę oświecenia, materialista
Feuerbach Ludwik (1804—1872) — wybitny niemiecki filozof-materialista, poddał krytyce idealizm Hegla i głosił poglądy materialistyczne
Guizot Francois Pierre (1787—1874) — francuski burżuazyjny historyk i mąż stanu za panowania Ludwika-Filipa, wódz wielkiej burżuazji finansowej.
Hegel Jerzy Fryderyk Wilhelm (1770—1831) — wielki filozof niemiecki, dialektyk, twórca systemu obiektywnego, absolutnego idealizmu.
Holyoake George Jakub (1817—1906) angielski socjalista i działacz spółdzielczy
Huxley Thomas Henry (1825—1895) — angielski badacz przyrody, przyjaciel i kontynuator Darwina. —
Hume Dawid (1711—1776) — angielski filozof-agnostyk, historyk i ekonomista
Kant Emanuel (1724—1804) — prekursor klasycznej, idealistycznej niemieckiej filozofii burżuazyjnej. Podstawową cechą jego filozofii jest próba pojednania materializmu z idealizmem. Stwierdzając istnienie „rzeczy samych w sobie”, uważa je za absolutnie niepoznawalne.
Kugelmann Ludwik (1830—1902) — hannowerski lekarz, uczestnik rewolucji 1848 r.; prowadził przyjacielską korespondencję z Marksem, wypełniając polecenia I Międzynarodówki w Niemczech.
Lassalle Ferdynand (1825—1864) — wybitny działacz niemieckiego ruchu robotniczego w okresie 1862—1864 r. Stworzył początek prądu reformistycznego (lassalizmu), pozostawał w związku z reakcyjnym rządem Bismarcka.
Liebknecht Wilhelm (1826—1900) — jeden z twórców i wodzów socjaldemokracji niemieckiej i II Międzynarodówki.
Mazzini Giuseppe (1805—1872) — rewolucjonista włoski, kierownik burżuazyjno — demokratycznej organizacji „Młode Włochy”, walczącej o narodową niepodległość i zjednoczenie Włoch.
Most Johann (1846—1906) — socjaldemokrata niemiecki, zwolennik wulgarno-materialistycznej teorii Dühringa; potem anarchista.
Proudhon Pierre Joseph (1809—1865) — francuski pisarz publicysta, ideolog drobnej burżuazji i przedstawiciel tak zwanego „burżuazyjnego socjalizmu” i anarchizmu.
Ricardo Dawid (1772—1823) — wybitny przedstawiciel klasycznej angielskiej burżuazyjnej ekonomii politycznej.
Rotbertus (Jagetzow) Johann Karl (1805—1875) — obszarnik pruski, ekonomista, teoretyk tak zwanego „państwowego socjalizmu”.
Ruge Arnold (1802—1880) — niemiecki radykalny publicysta, lewy heglista, wydawca „Deutsche Jahrbücher” i „Deutsch-französische Jahrbücher”; w 1866 r. przeszedł na stronę Bismarka.
Schapper Karl (1813—1870) — socjalista niemiecki, jeden z przywódców „Związku sprawiedliwych” i „Związku komunistów”; podczas rozłamu w „Związku komunistów” w 1850 r. jeden z przywódców „lewych“, razem z Willichem występował przeciw Marksowi; w 1868 r. został wybrany do Rady Generalnej I Międzynarodówki, ale nie grał już aktywnej roli.
Smith Adam (1723—1790) — jeden z twórców angielskiej klasycznej burżuazyjnej ekonomii politycznej. —
Sorge Fryderyk Albert (1828—1906) — socjalista niemiecki, uczestnik powstania badeńskiego 1849 r., po przeniesieniu do New-Yorku Rady Generalnej — sekretarz generalny I Międzynarodówki, przyjaciel Marksa i Engelsa.
Stein Lorenz (1815—1890) — prawnik niemiecki, znawca teorii i historii państwa, ekonomista.
Thierry Augustin (1795—1856) — francuski historyk liberalny (patrz Mignet).
Thiers Louis Adolphe (1797—1877) — francuski historyk burżuazyjny i działacz polityczny, kat Komuny Paryskiej.
Vogt Karol (1817—1895) — niemiecki wulgarny materialista, agent Ludwika Bonaparte.
Westphalen Ferdynand (1799—1876) — brat przyrodni Jenny von Westphalen; w latach 1850 — 1858 pruski minister spraw wewnętrznych, reakcjonista.
Willich August (1810—1878) — oficer pruski, dowódca ochotniczego korpusu podczas powstania badeńskiego 1849 r., członek K.C. „Związku komunistów” i przywódca frakcji „lewych”, występujących po rewolucji 1848 r. przeciwko Marksowi.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Władimir Iljicz Uljanow i tłumacza: anonimowy.