Sława imienia Twego aż do nas dolata,
a dźwięk jego tak wzniosły jest i tak wspaniały,
iż napełnia odgłosem swoim wszechświat cały,
brzmi wszędzie i brzmieć będzie po tysiączne lata.
Imiona bohaterów z nadziemskiego świata
spadają gromem. Bóg je zamienia w pieśń chwały,
ażeby potomności zdumionej śpiewały
o wawrzynie, co skronie wybrańców oplata.
I z Twojego imienia w ów dzień upragniony
gdy dobro zapanuje, kiedy fałsz zaginie,
powstanie pieśń dźwięcząca natchnionymi tony
i nieśmiertelnym hymnem w błękity popłynie...
Pieśni tej słuchać będzie Wszechświat zachwycony
i Wielki Bóg w niebiosów słonecznej krainie...
