Kobiecie (Nossig, 1893)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Alfred Nossig
Tytuł	Kobiecie
Pochodzenie	Upominek. Książka zbiorowa na cześć Elizy Orzeszkowej (1866-1891)
Wydawca	G. Gebethner i Spółka, Br. Rymowicz
Data wyd.	1893
Druk	W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd.	Kraków – Petersburg
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cała część I; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

KOBIECIE.

Dziewico! Byłaś melodiją wdzięczną:
Mistrz, gdyby słyszał tej melodji brzmienie,
Popadłby w zachwyt; i dłonią swą zręczną
Pełne harmonji tocząc z niej strumienie,
Stworzyłby symfonję stu barwami lśniącą,
Niby fontannę, w słońcu tryskającą...

Kobieto! Duch twój, to stłumione jęki,
Urywek pieśni, co gdzieś z wiatrem płynie...
Przechodnia nęcą te urocze dźwięki;
Żal mu tej pieśni, co tak cicho ginie,
Żal mu symfonji, nigdy nie stworzonej,
Żal wielkiej duszy, nigdy niewskrzeszonej.

Wiedeń.Alfred Nossig.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Alfred Nossig.