Kochaj
| ←Na zgon Ludwika Narbutta | Kochaj Poezje Władysława Bełzy Poezje mniejsze Władysław Bełza |
Niezapominajki→ | |
Kochaj dziewczyno! o, kochaj szczerze,
Prababek twoich święte pacierze!
Czcij pamięć ojców — bo ojce twoi
Biali orłowie w skrzydlatej zbroi:
To męczennicy przeświętej sprawy,
Lub bohatery z szańców Warszawy!
A potem kmiece ukochaj chaty,
Boś córą ludu, dziewczę liljowe!
Bo przed ich niską strzechą przed laty,
Król-ojciec chłopków pochylał głowę!
Ukochaj lud ten dziarski — poczciwy,
O złotem sercu w siermiędze siwej —
Co na głos wodza pod Racławice,
Kosy pochwycił w dzielne prawice!
Kochaj wrzeciono — bo przy wrzecionie,
Siedziała nieraz pani w koronie,
I srebrne pasma snuła bez sromu,
Na przyozdobek Bożego domu!
A nadewszystko miłością czystą,
Kochaj — o kochaj ziemię ojczystą!
I kiedy padnie godzina czarna,
Dla niej — jak gołąb stań się ofiarna!
A gdy na wielkich łask swych zadatki,
Bóg da ci nosić nazwisko matki —
Wtedy miast cacek niech twój maleńki,
Ojcowską szablę weźmie do ręki.
Rycerską zbroję włóż mu pod głowę,
Do snu mu pieśni śpiewaj bojowe!
Niech już w kołysce marzy zuchwale
O dawnej sławie — o przyszłej chwale!
