[38]Kolęda.
(Na nutę: „W żłobie leży.“)
Na wsze strony biją dzwony,
Kolędują ludziska:
My Śpiewaki — wolne ptaki,
Choć nas przemoc uciska.
Płyńże pieśni, płyńże nasza!
Już piwnice i poddasza
Ozwały się do wtóru.
Gdzie łza mroczy smutne oczy,
Stają, stają do chóru,
Grzmi pieśń nasza, już wypłasza
Starej nędzy upiory.
Naszej męki siew bogaty,
Kruszy zamki, łamie kraty,
Rwie więzienne zapory.
[39]
Hej już budzi sennych ludzi,
Płoną serca i głowy,
Oko błyskabłyska, skrami ciska,
Dzień już bliski godowy.
Dziś wesoło, dziś wesoło,
Niech rozjaśni każdy czoło,
Kolędujmy w swobodzie.
Może czeka niedaleka
Śmierć o głodzie i chłodzie...
Precz łańcuchy! Wolne duchy,
Nas nic nigdy nie zmoże!
Do nas bracia, do nas młodzi,
Temu życie i swoboda,
Kto pozrywa obroże!
Z więzień cieśni z Łodzi, z Wrześni,
Z cytadeli, wygnania,
Których nęka pruska ręka,
Lub knut carski pogania.
Do nas bracia przybywajcie
I kolędę zaśpiewajcie,
Ludów zmartwychpowstania!
Marja Markowska.
