Krakowiak (Wasilewski)
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Krakowiak |
Pochodzenie | Pieśni narodowe |
Wydawca | Leon Idzikowski |
Data wyd. | 1916 |
Druk | Drukarnia Polska w Kijowie |
Miejsce wyd. | Lwów |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały zbiór |
Indeks stron |
Wesół i szczęśliwy,
Krakowiaczek ci ja,
A mój konik siwy,
Raźno się uwija,
Uwijaj się, raźno bież,
Podkówkami ognia krzesz!
Czapeczka czerwona,
Na głowie mi płonie,
Pokazuje ona,
Że mi gore w łonie;
Gore serce, pędzi koń,
A dziewczyna klaszcze w dłoń!
Z czapki pawie pióro
Barwami się mieni,
Jak dzionek za chmurą
Gdy go świt zrumieni.
Dumnie błyszczy pawi puch
I ja dumny i ja zuch!
Krakowiaczek ci ja,
Pędzę sobie żwawo;
Kto mię nie omija,
Plnę mu w twarz kurzawą!
Bo ja sobie pan i król,
Wśród zielonych niw i pól!
W koło szumi zboże,
Kłania mi się kłosem,
Kiedy zbiorę, zorzę,
To pobrzęknę trzosem.
A dziewczęta, z całej wsi,
Będą się przymilać mi!
I ta, i ta ładna,
Lecz próżne ich chęci,
O! bo mię już żadna
Nie zwabi, nie znęci!
Jedno tylko serce mam,
Jedną tylko Halkę znam.
Edmund Wasilewski.