Kronika Jana z Czarnkowa/O zdradzieckiem wydaniu ziemi kujawskiej
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Kronika Jana z Czarnkowa |
Podtytuł | archidyakona gnieźnieńskiego podkanclerzego królestwa polskiego (1370-1384). |
Wydawca | E. Wende i Sp. |
Data wyd. | 1905 |
Druk | Jan Cotty |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Tłumacz | Józef Żerbiłło |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
Gdy[1] się książe Ziemowit dowiedział o odroczeniu przyjazdu i koronacyi córy królewskiej i o tem, że rycerz Ścibor, syn Moszczyczona, został zamianowany przez królową węgierską starostą kujawskim i dąży z Węgier dla objęcia w posiadanie swojego starostwa, — posłał najpierw do Kujaw rycerza Krzesława, syna Dobiesława z Kościoła, kasztelana kruszwickiego, razem z Abrahamem Sochą, wojewodą płockim, dla zajęcia zamku brzeskiego, licząc na przychylność Piotra Małochy, starosty kujawskiego, niegodziwego zdrajcy tej ziemi, który należał do stronników księcia i, puściwszy w niepamięć tak dobrodziejstwa od zmarłych królów otrzymane, jak i cześć własną, obiecał mu wydać zamek brzeski. I rzeczywiście, nazajutrz po Bożym Ciele, w dniu 22-im miesiąca maja, Dzierżek, bratanek Jarosława, niegdyś arcybiskupa gnieźnieńskiego, a zięć owego Piotra Małochy, natenczas dowódca tego zamku, wprowadził do niego Krzesława, wojewoda zaś Abraham zajął miasto i twierdzę Kowale[2].
- ↑ Długosz 405.
- ↑ Końcowy ustęp tego rozdziału niejasny. Pisze autor, że Krzesław był wprowadzony przez Dzierżka 22 maja do zanku brzeskiego i zaraz dodaje: „et Abrahae palatini Covale oppidum cum fortalitio suo occupavit“ (str. 738). Wygląda to tak, jak gdyby Kowale należały do Abrahama Sochy i były zajęte przez Dzierżka; tymczasem już od r. 1377 trzymał je Pietrasz Małocha z Małachowa (patrz rozdz. 33), ten sam, któremu teraz królowa Elżbieta odebrała starostwo kujawskie, oddając je Ściborowi; nie mógł więc ten zamek należeć do Abrahama, lecz Abraham, jako stronnik Ziemowita, mógł go zająć, aby nie dopuścić Ścibora.