Kryzys w P. P. S.
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Kryzys w P. P. S. |
| Pochodzenie | Trybuna (1906) nr 3 |
| Redaktor | Tadeusz Bobrowski |
| Wydawca | Tadeusz Bobrowski |
| Data wyd. | 1 grudnia 1906 |
| Druk | Drukarnia Narodowa w Krakowie |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały numer |
| Indeks stron | |
Na ostatnim Zjeździe Polskiej Partyi Socyalistycznej z powodu przyjęcia przez Zjazd rezolucyi, stawiającej Wydział Organizacyi bojowej i wszystkich solidaryzujących się z Wydziałem towarzyszy poza obrębem Partyi, kilkunastu uczestników Zjazdu złożyło następującą deklaracyę:
„Wobec przyjęcia przez IX Zjad P. P. S. rezlucyi, stawiającej po za Partyą tak znaczną i poważną jej część, jak członków Organizacyi Bojowej, towarzyszy, którzy czynami, poświęceniem i oddaniem sprawie Partyi naszej zasługiwali na odmienne traktowanie;
Wobec wyraźnie wypowiedzianej ze strony całego szeregu członków Zjazdu chęci doprowadzenia Partyi do rozłamu i usunięcia z niej nietylko członków Organizacyi Bojowej, ale i innych towarzyszy;
Wobec tego, że pretekstem dla takiego dobrowolnego rozrywania Partyi i niszczenia solidarności tej części proletaryatu polskiego, która do chwili dzisiejszej złączona była pod sztandarem P. P. S. — służy nieraz zupełnie fałszywe przedstawianie poglądów zarówno niżej podpisanych, jak i wielu innych towarzyszy;
Niżej podpisani delegaci na IX Zjazd P. P. S. stwierdzają, że zdaniem ich:
1) W walce o zniesienie wyzysku; kapitalistycznego i zwycięstwo socyalizmu, prowadzonej przez proletaryat kraju naszego, w solidarnej łączności z proletaryatem wszystkich krajów, jedynym ustrojem politycznym, który odpowiada klasowym interesom ekonomicznym, politycznym, społecznym i kulturalno-narodowym klasy robotniczej, jest niepodległa republika demokratyczna polska;
2) Że zdobycie tego ustroju stanowi i nadal pierwszy punkt programu politycznego P. P. S.;
3) Że w dzisiejszym okresie rewolucyjnym, dopóki stan sił proletaryatu i warunki zewnętrzne nie pozwalają nam na zupełne zwycięstwo i osiągnięcie celu powyższego, walka rewolucyjna toczy się o obalenie caratu i zdobycie dla kraju jak najdalej idącego prawno-państwowego usamodzielnienia, jak to było niejednokrotnie przez przedstawicieli P. P. S. na zjazdach i radach jednomyślnie, aczkolwiek w różnej formie stwierdzone;
4) Że cel dopięty być może tylko na drodze walki rewolucyjnej;
5) Że taka walka winna być prowadzona w zupełnej solidarności z resztą proletaryatu państwa;
6) Że ta solidarność nietylko nie wyklucza własnych haseł politycznych proletaryatu naszego, ale walka może być prowadzona skutecznie tylko wtedy, gdy hasła partyi będą w zgodzie z wszystkiemi potrzebami klasy robotniczej;
7) Że ostatecznym wyrazem tej walki musi być zbrojne powstanie proletaryatu kraju naszego przeciwko rządowi carskiemu, powstanie, dokonane w chwili; gdy pod naciskiem ruchu rewolucyjnego w całem państwie oraz rozkładu wewnętrznego, carat nie będzie w stanie obronić się przed atakiem rewolucyi;
8) Że do takiego zbrojnego powstania proletaryatu dojść nie można bez poprzedniego długiego okresu wyszkolenia proletaryatu w walce, jego ubojowienia i zaprawienia do walki;
9) Że i wszystkie etapy, przez które przechodzi ruch rewolucyjny, wymagają ciągłej bojowej gotowości proletaryatu;
10) Że akcya taka musi być prowadzona planowo, a wyrazem tej planowości nie może być co innego, jak organizacya bojowa, obejmująca jaknajszersze masy.
Niżej podpisani protestują jaknajenergiczniej przeciwko wszelkim próbom sprowadzenia Partyi z tej drogi rewolucyjnej, którą ona szła dotąd i która wynika logicznie z jej programu.
Protestują przeciwko rozbijaniu Partyi w chwili tak ciężkiej, jak dzisiejsza.
Stwierdzają, że znaczna część delegatów, pozostałych na Zjeździe, co do poglądów swoich prawie nic już nie ma wspólnego z programem P. P. S., w żadnym wypadku jej prawdziwych dążności nie reprezentuje, a w ciągu ostatniego, 2-letniego okresu istnienia Partyi stale i systematycznie sprzeciwiała się propagowaniu tych dążności wśród proletaryatu, oraz świadomie zaniedbywała szerzenia w prasie i agitacyi naszych podstawowych postulatów politycznych.
Niżej podpisani wyrażają przeświadczenie, że ogół proletaryatu kraju naszego te ich poglądy podzieli, uważają Zjazd za frakcyjne zebranie części towarzyszy i apelują do opinii wszystkich zorganizowanych towarzyszy“.
Deklaracyę podpisali:
Delegat Wydziału Technicznego.
Gość na Zjeździe z Wydziału Technicznego.
Delegat Komitetu Zagranicznego.
Delegat Okręgu Zagłębia. Delegat Okręgu Kielce.
3 Delegaci Okręgu Częstochowa.
Delegat Okręgu Warszawa Podmiejska.
Delegat Okręgu Płock. Delegat Okręgu Łowicz.
Delegat okręgu Kijowa.
Powstrzymując się na razie od wszelkich uwag i komentarzy, do sprawy tej wrócimy w numerze najbliższym i omówimy ją szczegółowo.
