Ks. Konstanty Damroth/Wstęp
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Ks. Konstanty Damroth |
| Podtytuł | (Czesław Lubiński) Wieszcz śląski Życiorys w 25 rocznicę zgonu jego |
| Wydawca | Tow. Oświaty na Śląsku im. św. Jacka |
| Data wyd. | 1920 |
| Druk | Karol Miarka |
| Miejsce wyd. | Opole |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
W przełomowy dla Śląska okres plebiscytu przypada 85-ta rocznica śmierci śp. ks. Konstantego Damrotha. Stojąc u Polski bram, uczczić musimy wieszcza, którego myśl o połączeniu Śląska z polską macierzą nigdy nie opuściła, który i w najcięższych chwilach wbrew nadziei żywił nadzieję i, aczkolwiek osobiście mało znany, bo ukryty pod pseudonimem Czesława Lubińskiego, pismami swemi jak słup ognisty szedł przed ludem śląskim, oświecając mu drogą do — Polski.
Aby zebrać jaknajwięcej materiału do życiorysu, ogłoszono w „Pielgrzymie“ Pelplińskim (1919, nr. 127) odnośną prośbą do znajomych i przyjaciół. Powtórzyły ją „Gazeta Toruńska“ i „Nowiny“ Opolskie. Wszyscy, którzy wskutek tej odezwy nadesłali jakibądź przyczynek do biografii, niech raczą jeszcze raz na tej drodze przyjąć najserdeczniejsze podziękowanie.
Mikołów na Górnym Śląsku, w lutym 1920 r.
Pierwszy nakład niniejszego życiorysu po sześciu tygodniach był wyczerpany. Opracowując wydanie drugie, uwzględniłem biografję, przez ks. Kuderę napisaną („Katolik“, Bytom, 1920) jakoteż różne notatki, umieszczone w gazetach z powodu 25 rocznicy śmierci poety.
Postać ks. Damrotha to dla Śląska program tej treści: nie niemczyć się! Niechże i nowe wydanie życiorysu przyczyni się cośkolwiek do pogłębienia poczucia narodowego na Śląsku.
Mikołów, w kwietniu 1920 r.
