Księdza co wrobl osrał

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Mikołaj Rej
Tytuł	Księdza co wrobl osrał
Pochodzenie	„Figliki“ ; wydanie z r. 1574
Wydawca	Wiktor Wittyg
Data wyd.	reprint 1905
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tekst; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

Kſiędzá co wrobl oſrał.

PLeban powſzednią ſpowiedź gdy chłopom rozdawał,
W ten czás go wrobl latáiąc ná łysinę oſrał,
Ocieráiąc łyśinę, oſrał mię wrobl rzecże,
Chłopi też oſrał mię wrobl, mowią zá nim przedſię.
Kſiądz rzekł: á y was dziatki, chłopi y nas dziatki,
Alboć w nim dyabli ſráli ná nas temi kwiatki.
A potym ie rozgreſzył tą mocą ktorą miał,
Ale wrobla mogł zákląć, co mu był łeb oſrał.

Księdza co wrobl osrał.

PLeban powszednią spowiedź gdy chłopom rozdawał,
W ten czas go wrobl lataiąc na łysinę osrał,
Ocieraiąc łysinę, osrał mię wrobl rzecze,
Chłopi też osrał mię wrobl, mowią za nim przedsię.
Ksiądz rzekł: a y was dziatki, chłopi y nas dziatki,
Alboć w nim dyabli srali na nas temi kwiatki.
A potym ie rozgreszył tą mocą ktorą miał,
Ale wrobla mogł zakląć, co mu był łeb osrał.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Mikołaj Rej.