Kucharka litewska (1913)/Głowa dzika
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Kucharka litewska |
| Wydawca | Księgarnia Józefa Zawadzkiego |
| Data wyd. | 1913 |
| Druk | Drukarnia Józefa Zawadzkiego |
| Miejsce wyd. | Wilno |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
2. Głowa dzika.
Proporcja: 1 głowa dzika, 1 kwarta octu, soli, 15—20 liści bobk., garść pieprzu ang., 5—6 cebul, 3—4 ząbków czosnku, chrzan lub sos jagodowy.
Wymoczyć głowę dzika przez kilka godzin, zalać wrzątkiem, oczyścić, wyjąć ozór, zawiązać w serwetę i gotować w wodzie z octem, solą, korzeniami, cebulą i kilku ząbkami czosnku. Skoro się ugotuje, dawać na ciepło do chrzanu, lub z jakim jagodowym sosem. Na święcone głowa dzika daje się na zimno; ugotowaną wskazanym tu sposobem, trzeba ostudzić, ubrać majonezem, zieloną pietruszką, cytryną, lub sadłem farbowanem, a będzie smaczna i ozdobna.
