Lściwy nieprzyjaźliwy

<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł Lściwy nieprzyjaźliwy
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Biernat z Lublina
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron

206. Lściwy nieprzyjaźliwy.

Człowiek niegdy, w lesie chodząc,
Pożywienia sobie ględząc,

I potkał sie z mężem dzikim,
Który przyjażń hnet złączył z nim.
W swoję go kuczę wprowadził,        5
Przywitawszy, i posadził;
Tam przyjaźni poprawili,
Wdzięcznie z sobą pomówili.
Potem więc za stołem siedli,
Dano karmią, aby jedli;        10
Człowiek, iże się kurzyła,
Mnimał, by gorąca była.
Wziął jej łyżkę, na nię dmuchał,
A gospodarz go zapytał:
„Miły bracie, co to działasz,        15
„Iż na łyżkę tako dmuchasz?“
„A to — pry — sobie studzę,
„Gdy gorąco, jako widzę,
„Abych sie w usta nie sparzył,
„Jeślibych tak prosto włożył“.        20
A kiedy więc obiad zjedli,
Chodzić zasię sobie wstali,
A iże słońce nie było,
Powietrze się oziębiło,
Człowiek, iż zimne ręce miał.        25
Chuchając w nie, tako sie grzał.
Spytał go zasię towarzysz:
„Co tako jedno czynisz?“
On rzekł, iż „zimne ręce mam,
„Tako je sobie nagrzewam“.        30
Dziki mąż sie temu dziwił,
Tako ku czlowieku mówił:
„A więc ty takie usta masz,
„Iż dwoję rzecz imi dzialasz,

„A barzo sobie przeciwną,        35
„Gdy chcesz gorącą i zimną.
„Darmoć tedy nasza przyjaźń,
„Aby potym nie przyszła waśń.
„Patrz sobie potym onego,
„Tak, jakoś sam, dwunastego“.        40
Mądryciem nie chroni tego,
Kto umysłu dwoistego;
Trudnoć sie ma kto z nim zgodzić,
Gdy nie umie prosto mówić.









Avianus 29 De viatore et Fauno: Hervieux, (III 280). D (67) De satyro et rustico, Aviani fabula, Erasmo interprete. H 64 Ἄνϑρωωπος ϰαὶ σάτυρος. C (205) Cžlowěk a diwij muž. — FE 45 O podróżnym i o Satyrze. — Rej Figl. Co dzikiego męża ułapił. — Błażewski 15 Co w sercu, to i w uściech. O Satyrze z wieśniakiem. — Potocki, Moralia (163). — Jabłonowski 70 Człowiek i Satyr. Ex eodem ore calidum et frigidum. — EW 17 Człowiek i Satyr. — Jakubowski 87 Satyr i podróżny (L V, 59 Le Satyra et le passant).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.