<<< Dane tekstu >>>
Autor Annibale di Capua
Tytuł Listy Annibala z Kapui, arcy-biskupa neapolitańskiego, nuncyusza w Polsce, o bezkrólewiu po Stefanie Batorym i pierwszych latach panowania Zygmunta IIIgo, do wyjścia arcy-xięcia Maxymiliana z niewoli
Podtytuł z dodatkiem objaśnień historycznych, i kilku dokumentów, tyczących się tejże epoki dziejów polskich oraz z 10 podobiznami podpisów osób znakomitych
Wydawca Ig. Klukowskiego Xięgarza
Data wyd. 1852
Druk J. Unger
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Aleksander Przezdziecki
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


8.

DO KARDYNAŁA MONTALTO

16 Czerwca 1587 r.

Nuncyusz cytuje daty wszystkich listów odebranych z Rzymu, i do Rzymu pisanych. — Posłowie Szwedzcy, Cesarscy i Hiszpański. — Biskupi mają wszyscy przybyć na Elekcyą, oprócz Warmińskiego, Kromera, już zgrzybiałego starca. — Modły i nabożeństwa publiczne, o szczęśliwą Elekcyą prawdziwego Katolika.



Z listem W. M. pod datą 10 Kwietnia odebrałem mnóstwo Brewów do Prałatów i Senatorów z powodu tak zwanéj konfederacyi; a o odebraniu ich dałem wiadomość W. M. w liście moim z 9 Czerwca. Teraz z listem W. M. z d. 25 Kwietnia, który tu doszedł 14 b. m., odebrałem dwa inne Brewy, dla Monsyniora[1] Arcy-Biskupa Lwowskiego, i Monsyniora Biskupa Lwowskiego, i Monsyniora Biskupa Płockiego[2]. Tak im jak i drugim Ich Mościom wręczę je osobiście; ponieważ za dni 10 wszyscy tu być powinni na Elekcyą; i najusilniéj wstawiać się będę do nich, aby odstąpiono od pomienionéj konfederacyi, a przynajmniéj aby jéj nie potwierdzano. Z listem owym z dnia 25 Kwietnia, odebrałem jednocześnie list W. M. z 2 Maja, w którym raczysz W. M. ostrzedz mnie, żeś nie odebrał listów odemnie, po liście 6 Marca z Krakowa pisanym; a że dowiedziawszy się o przybyciu mojem do tego Królestwa pięć listów do mnie pisałeś, oprócz ostatniego z 2 Maja; to jest 21 Marca 4, 6, 10 i 25 Kwietnia. Wszystkie te listy W. M. oddane mi zostały w całości, jako o odebraniu ich dałem wiedzieć w moich listach z 12 Maja i 9 Czerwca; z tą różnicą tylko, że przyszedł tu pod datą 10 Kwietnia, list pod datą 18 zanotowany. Od czasu jakiem tu do Warszawy przyjechał, napisałem 15 listów, z niniejszym; to jest 24 i 25 Marca, 6, 10, 16, 20, 24 i 27 Kwietnia, 1, 12, 17 i 24 Maja i 1, 2, 9 i 16 Czerwca[3]. Ale gdy listy z 24 i 25 Marca wiele dni w Krakowie zatrzymane zostały, pierwszy list co poszedł musiał być z 6 Kwietnia, ale nie mógł być w Rzymie, aż po 5 lub 6 Maja, bo uważałem że wszystkie listy cały miesiąc są w drodze; spodziewam się, że późniéj zjawią się i następne, gdyż nie słyszałem aby na jaką przeszkodę natrafiły, a dołożyłem starania aby na wszystkie drogi pisać. Ostatniego Maja przybyli do Gdańska Posłowie Króla i Królewicza Szwedzkiego[4], i z polecenia Senatu wyrządzono im cześć nadzwyczajną. Natychmiast przysłali Dworzanina swego do N. Królowéj z doniesieniem o przybyciu i z listem, którego kopję tu załączam[5], a w niéj zobaczysz W. M. nazwiska ich i urzęda[6]. Cesarz mianował Posłami swoimi Biskupa Ołomunieckiego[7], Xięcia Zembickiego (di Monsterberg)[8], i Kochcickiego[9], Radcę swego, wszystkich spokrewnionych z najpierwszemi domami w Polsce; i słychać, źe bardzo wspaniale wystąpią. Tutaj przeznaczą mieszkanie dla posła Króla J.M. Katolickiego[10], którym będzie jak słychać, Xiąże Wilhelm di S. Clemente, który teraz rezyduje przy Dworze J. Cesarskiéj Mości. Przewielebni J. J. M. M. Biskupi piszą do mnie, że wszyscy na Elekcyą przybędą, oprócz Monsyniora Kromera Biskupa Warmińskiego, starca już zgrzybiałego[11]. Ostrzegłem Ich Przewielebności, aby wydali rozkazy na odprawianie publicznych i prywatnych modłów po wszystkich Dyecezyach; tu zaś w Warszawie odbędą, się processye, i nakazane jest czterdziesto-godzinne nabożeństwo, dla błagania nieskończonego miłosierdzia Bożego, aby pozwolił w pokoju i za zgodą powszechną, obrać Króla prawdziwego Katolika i zacnego, na służbę Bożego Majestatu i téj korony. O wszystkiém co wczasie Elekcyi nastąpi, z całą usilnością będę się starał dokładnie uwiadomić W. M. Tymczasem polecam się Jego łasce i opiece, i z najpokorniejszém uszanowaniem całuję ręce W. M.

Z Warszawy 16 Czerwca 1587 r.

Załączają się tu dwie karty ze 119 wierszów[12] a list niniejszy posyła się pod kopertą N. Królowéj, z rozkazem P. Trituro w Rzymie, aby natychmiast wręczył.








  1. We Włoskim języku tytuł Monsignor nieoddzielny jest od dostojeństwa Biskupów i Prałatów. Chciałem go choć niekiedy w tłumaczeniu zachować.
  2. Piotr Dunin Wolski, od r. 1577.
  3. Wiele z tych listów jako same powtarzania zawierających, opuściłem w przepisywaniu z Mss. Włoskiego; innych nawet w Mss. kopii nie masz.
  4. Jana Króla Szwedzkiego i syna jego Zygmunta, urodzonego, jak wiadomo, z Katarzyny Jagiellonki, siostry Zygmunta Augusta i Królowéj Anny, wdowy Stefana Batorego.
  5. Kopii téj nie masz.
  6. Byli nimi Wice-Kanclerz Szwedzki Eryk Sparre, i Hrabia Eryk Brahe.
  7. Stanisław Pawłowski.
  8. Z linii Piastów Szląskich.
  9. Joannes Cochzicius Caesaris Consiliarius (Bruti Rer. Polon. ab excessu Stephani Regis str. 28) od Arcy-Xiążąt Ryszard Strein, Tiffenbach, Hrabia Zollern, a także Polacy Stanisław Ciołek i Jan Rożnowski przybyć mieli, ale ten ostatni, w drodze z Wiednia do Warsząwy w Błoniu, skutkiem upicia się umarł.
  10. Filipa II. Króla Hiszpańskiego.
  11. Marcin Kromer Biskup Warmiński, i znakomity Dziejopis Polski, urodzony 1512 roku w Bieczu, miał podówczas lat 75. Biskupem Warmińskim obrany został w 1579 r. Żył jeszcze lat dwa, do 23 Marca 1589 r.
  12. Tych nie ma.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Annibale di Capua i tłumacza: Aleksander Przezdziecki.