Mój pacierz (Dzierżanowski)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Wiktor Dzierżanowski
Tytuł	Mój pacierz
Pochodzenie	Antologia współczesnych poetów polskich
Wydawca	Księgarnia Maniszewskiego i Meinharta
Data wyd.	1908
Druk	Aleksander Ripper
Miejsce wyd.	Lwów
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cała antologia;
	Indeks stron

›››

MÓJ PACIERZ.

Mój pacierz drzewa szepcą w lesie,
Głoszą potoków srebrne piany,
Mój pacierz wicher ponad łany
W dal niebosiężną, chmurną niesie...

Gdy morze kłosów łamie, gnie się.
Mój jęk z ich szmerem łka zbratany,
Gdy huczą groźne burz organy
Jak grzmot mój pacierz drga w bezkresie...

Moje pokłony biją drzewa,
Na znak mej prośby — zboże klęka,
Gdy moje serce targa męka,

Memi modłami świat rozbrzmiewa,
I, gdy błyskawic lśni się droga,
Gromów odgłosem błaga Boga...

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Wiktor Dzierżanowski.