M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych/Q (całość)

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł Słowniczek wyrazów obcych
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1899
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Q – wykaz haseł
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Q.

Quaerens quem devoret ł. szukając, kogoby pożarł (nieraz życzenia przechodzą w namiętność poszukującą tego, coby ją zadowolniło).

Quaestionis ł. to, o czem mowa.

Quai f. (ke) nadbrzeże portu morskiego, piękna ulica w mieście nad brzegiem rzeki.

Qualis ł. jaki, Qualis rex, talis grex, jaki pan, taki sługa.

Quand même f. (ka͡ę mem) bądź co bądź.

Quantitas ł. iloczas.

Quantum ob. Kwantum.

Quantum mutatus ab illo ł. jak niepodobny do tego, jakim był dawniej!

Quantum satis ł. ilość dostateczna.

Quarter ob. Kwarter.

Quarto ł. po czwarte.

Quasi ł. jakoby, prawie, nakształt, pozornie.

Quasimodo ł. pierwsza niedziela po wielkiejnocy, niedziela przewodnia.

Queen a. (kin) królowa.

Qu’en-dira-t-on f. (ka͡ę dira tą) co ludzie na to powiedzą, jaka stąd powstanie pogłoska, gadanina.

Queue f. (kö) robić; czekać swojej kolei, stojąc jeden za drugim.

Quidam ł. osoba, której imienia nie znamy lub nie chcemy wymienić, ktoś, pewna osoba, jakaś figura.

Quid novi? ł. co nowego? co słychać?

Quieta non movere ł. nie poruszaj tego, co jest spokojne, co się już ustaliło (zasada konserwatystów).

Quièto ł. spokojnie.

Qui gladio ferit, gladio perit ł. kto mieczem wojuje, od miecza ginie, przysłowie urobione ze słów Chrystusa w chwili wydania Go przez Judasza.

Quincunx ł. piątka; figura będąca jakby kombinacją dwu trójkątów zwróconych wierzchołkami do siebie; albo dwu V rzymskich; pięć dwunastych części danej całości; starożytna rzymska moneta miedziana = 5/12 asa, która na jednej stronie obok obrazu Dioskurów miała wyobrażenie 5 kropek; naprzemianległe ukośne sadzenie drzew przypominające kształtem rzymską cyfrę V.

Qui ne risque rien, n’a rien f. (ki nö risk rię, na rię) kto nic nie ryzykuje, ten nic nie ma.

Qui nimium probat, nihil probat ł. ob. Nihil probat.

Quinquenium ł. pięciolecie; kwota o którą podwyższoną została pensja urzędnika po upływie pięciu lat.

Quinto ł. po piąte.

Qui pro quo ł. (kwi pro kwo) jedno zamiast drugiego, zabawna pomyłka, nieporozumienie.

Qui se ressemble, s’assemble f. (ki se resa͡ębl sasa͡ębl) swój swego znajdzie.

Qui s’excuse s’accouse f. (ki sekskiuz sakkiuz) kto się uniewinnia, ten się sam oskarża.

Quis scit ł. któż wie.

Qui tacet, consentire videtur ł. kto milczy, ten zdaje się zezwalać.

Qui trop embrasse, mal étreint f. (ki trop a͡ębras mal etrę) kto za wiele zagarnia, mało utrzyma; przedsiębiorąc wiele prac naraz, żadnej nie wykonamy dokładnie, studjując kilka gałęzi wiedzy odrazu, żadnej nie zgłębiamy gruntownie.

Qui veut la fin, veut les moyens f. (ki wö la fę, wö le muaję) kto chce dojść do celu nie może przebierać w środkach, cel uświęca środki.

Qui vive f. (ki wiw) kto tam? kto idzie?

Qui vivra, verra f. kto dożyje, zobaczy.

Quod erat demonstrandum ł. co było do dowiedzenia, formuła używana po ukończeniu rozumowania i logicznego wywodu na dowód, że rozumowanie jest tak jasne i ścisłe a ostateczny wynik tak niewzruszony, że zaprzeczeniu ulegać nie może.

Quod libet ł. co kto lubi, wyrażenie oznaczające rozmaitość, dowolność i możność wyboru; utwór muzyczny lub przedstawienie teatralne złożone z rozmaitych urywków.

Quod licet Jovi, non licet bovi ł. co przystoi Jowiszowi, nie wolno wołowi.

Quod scripsi — scripsi ł. co napisałem — napisałem, słowa wzięte z Ewangielji św. Jana — wyrażają siłę woli i niezłomność postanowienia, ale często i upór zaślepiony, smutny w skutkach.

Quo jure? ł. jakiem prawem?

Quorum pars magna fui ł. w czem i ja miałem wielki udział.

Quos ego! ł. ja was! (domyśl. nauczę).

Quot capita, tot sensus ł. co głowa, to rozum.

Quot homines tot sententiae ł. ilu ludzi tyle zdań, aforyzm wyrażający różnorodność krytyki i brak zgody tam, gdzie ona jest potrzebna.

Quo titulo ł. z jakiego tytułu; jakiem prawem?

Quousque tandem? ł. dokądże tego będzie? słowa te używane tak w stylu poważnym jak i żartobliwym, wyrażające oburzenie lub zdziwienie na widok czynu lub przedmiotu wzbudzającego zgrozę lub zasługującego na pośmiewisko.

Quo vadis? ł. dokąd idziesz?


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.