M. Arcta Słownik Staropolski/Sprawny

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	S – wykaz haseł S – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[572]

 Sprawny, 1) utrzymany w porządku, trzymający się porządku, porządny, w szyku będący (sprawny odwrót nieprzyjaciela); 2) należyty, rzetelny, właściwy, dosadny (dowód, sprawna uwaga). Sprawna miłość, wiara = szczera, serdeczna, rzewna, gorąca; 3) sprawiedliwy; 4) uprawny (grunt); 5) listy sprawne = donoszące, oznajmujące, informujące, awizacje; 6) wiek sprawny, lata sprawne = pełnoletność.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.