M. Arcta Słownik Staropolski/Wczas

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	W – wykaz haseł W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[728]

 Wczas, wczesność, 1) W. sobie czynić = wypróżniać się; 2) spokój, pokój (w czasie rozruchów na Szląsku, i Mała Polska wczasu nie zażywała; mając wroga na karku, nie z wczasem sypiał); 3) spoczynek, wywczas, sen (pójść na W., mieć się ku wczasowi); 4) wygoda, dogodność (w ogrodzie pałacyk, altanki i inne wczasy; Włosi mają cytryny, my — zboże, i tak każdy kraj ma swój W.); 5) pora odpowiednia, okazja; 6) prawie w sam raz, akurat (te trzewiki W. mi; W. wilkowi! (= dobrze mu tak!).

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.