M. Arcta Słownik Staropolski/Wrzucić

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	W – wykaz haseł W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[773]

 Wrzucić, niedok. wrzucać, 1) zerwać, zburzyć (W. wiarę, przyjaźń); 2) W. co w serce czyje = poddać mu myśl, podszepnąć; W. podejrzenie = rzucić, wzniecić; wrzuć na pana wszystkie starania = zwróć, skieruj; W. na kogo rękę = podnieść, ściągnąć; targnąć się; W. się, 1) rzucić się w co, wskoczyć, W. się w morze; 2) W. się komu w dom, w majętność czyją = werwać się, wedrzeć się; 2) choroba się w kogo wrzuciła = napadła go.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.