M. Arcta Słownik Staropolski/Wysiedzieć

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	W – wykaz haseł W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[832]

 Wysiedzieć, niedok. wysiadać, wysiadywać, 1) wymieszkać pewien czas (po wysiedzeniu 13 lat, będą dawać z miasta podatki); 2) wysiadywać posesję = wytrzymywać, trzymać w zastawie do wybrania długu; 3) W. albo W. się przed kim = usiedzieć w spokoju (W. przed Tatarami w ukryciu; dziewka ładna przed żołnierzem się nie wysiedzi; przed bluźnierstwami Bóg się nie wysiedział = nie miał spokoju); W. się, utrzymać się, wytrzymać (i w własnym domu człek się nie wysiedzi; W. się na tronie; nie wysiedzieli się na pustyni, nie mając co jeść).

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.