M. Arcta Słownik Staropolski/Wzdać

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	W – wykaz haseł W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[860]

 Wzdać, niedok. wzdawać, 1) W. co komu = oddać urzędownie, prawnie (przedał imienie, ale go jeszcze nie wzdał); 2) W. komu ofiarę, chwałę, cześć, dzięki = oddać, złożyć; 3) W. kogo = a) pokonać sądownie; b) osądzić zaocznie; 4) spłoszyć, wyrugować, spędzić (nocne chwile wzdawa jutrzenka); 5) albo W. się na kogo = zdać się, spuścić się.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.