M. Arcta Słownik Staropolski/Zatrzeć

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	Z – wykaz haseł Z – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[947]

 Zatrzeć, niedok. zacierać, 1) zagłuszyć, zagładzić (zatarł swój ród uczciwy zbrodniami); 2) Z. co z kim = zawrzeć (zatarłaby z nim pokładziny); 3) Z. z kim = zadrzeć, zacząć (nie zacieraj z nim, kiedy ci nic nie robi); Z. się, 1) zahaczyć się, utknąć (Turek na Wiedniu się zatarł); 2) zawadzić jeden o drugiego, zetknąć się.

[948]

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.