M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Łamać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Ł – wykaz haseł
Ł – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Łamać, kruszyć na części, rozłamywać na kawałki, gruchotać; zwalczać, pokonywać, niweczyć (ł. przeszkody); wykrzywiać, wyginać, wykręcać (ł. ręce z rozpaczy); łupać, kruszyć (ł. kamienie w kopalniach, kamieniołomach); z trudem dostosowywać coś do czegoś, naginać, wdrażać; ł. język = z trudem wyrażać ś. w jakimś języku; naruszać, gwałcić (ł. słowo, obietnicę, przysięgę); powodować ból, dokuczać, dolegać (ból ł-ie kości); przen., ł. pierwsze lody = rozpoczynać jakąś pracę, zwyciężać, pokonywać trudności; dochodzić do stosunku z kimś obcym; dokonywać, zdobywać, osiągać przemocą; ł. ś., kruszyć ś. na części, trzaskać ś.; wyginać ś., wykręcać ś., wykrzywiać ś.; uciekać ś. do wykrętów, wywijać ś.; ł. ś. z kim, borykać ś., zmagać ś., mocować ś. z kici; dostosowywać ś. do czegoś, wdrażać ś., ćwiczyć ś.; w fiz., odbijać ś. pod kątem, i odchylać ś. od pewnego kierunku (o promieniach); ł. ś. z kim opłatkiem, chlebem = dzielić ś.; wyczerpywać ś., upadać pod ciężarem; serce mi ś. ł-ie = jestem w rozpaczy; głos mu ś. ł-ie = nie może dalej mówić ze wzruszenia.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.