Nic (niczego), to, co nie istnieje, czego niema; Bóg stworzył świat z niczego; idealnie najdrobniejsza cząstka czego: nie mam
n.; nie dam
n. = ani odrobiny;
n. z tego = zupełnie nic, wcale nic;
n. nie mówię = wcale nie mówię;
n. nie mieć — być bardzo ubogim; człowiek do niczego = niezdolny do żadnej rzeczy, niedołęga; odejść z niczym = bez żadnego skutku;
n. z tego nie będzie = to nie dojdzie do skutku;
n. a.
n., wcale nic, zupełnie nic, nie dbam o
n.;
n. mi do tego = to mnie nie obchodzi wcale;
n. tu po mnie = jestem tu niepotrzebny;
n. mi nie jest = jestem zdrów; niczego sobie = nieszpetny, dość ładny, dość dobry, znośny; dość dobrze, nieźle (jak ś. czujesz? = niczego!);
n. dobrego = żadna dobra rzecz; nicpoń, hultaj, niewart (to wielkie
n. dobrego!); na
n. = bezskutecznie, bezowocnie (pójść na
n. = zmarnieć; na
n. ś. nie zdać = być bezużytecznym, nieprzydatnym, bezowocnym; schudnąć na
n. = zupełnie, doszczętnie; za
n. = napróżno, nadarmo, w niwecz; cała robota za
n. = nie przyniosła żadnego skutku; za
n. tego nie uczynię = za żadną cenę; bez powodu, niewinne (cierpieć za
n.); rzecz
n. nie warta, rzecz bez żadnego znaczenia, drobiazg; kupić coś za
n. = bardzo tanio;
nic,
przysł.,
n. a.
n. = zupełnie nie, wcale nie, zgoła (
n. nie rozumiem).