M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Miech

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne M – wykaz haseł
M – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Miech, wór, worek, torba; przyrząd z desek i skóry do dmuchania na ogień w celu rozniecania ognia przez dopływ większej ilości powietrza; do wpychania powietrza w piszczałki organów (fig.) (m. kowalski, m. w organach); rodzaj narzędzia muzycznego, kobza, dudy; pudło aparatu fotograficznego o ściankach rozciąganych; piasek a. kamienie ukryte pod wodą, a. w czasie małej wody widzialne, haki, nożyce; błam (m. kotów, m. popielic); dymać m-ami przy organach = kalikować; sapie jak m. kowalski = bardzo głośno; dudy w m. = stracić na minie, spokornieć, stulić uszy.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.