Minister,
łć., najwyższy urzędnik państwowy, doradca panującego;
m. pełnomocny, wysoki urzędnik, zarządzający jakim wydziałem spraw państwa,
m. rezydent = pełnomocnik jakiego rządu przy innym rządzie, niższy stopień od ambasadora, mianowany tam, gdzie jego rząd nie uważa za właściwe być przedstawianym przez ambasadora; pierwszy
m. = prezes ministrów;
m. bez teki (w Austrji) = minister, nie zarządzający żadnym poszczególnym wydziałem, ale opiekujący ś. jakiemi poszczególnemi sprawami ze wszystkich wydziałów, np. wszystkiemi sprawami czeskiemi, albo wszystkiemi sprawami galicyjskiemi; pastor protestancki; tytuł niektórych duchownych w kościele katolickim —
p. Ministrant.