Orzeł, ptak drapieżny z rodziny sokołów, podrodziny orłów (fig.), król ptaków; wizerunek orła, jako znak herbowy (orły rzymskie, orły cesarskie, t. j. napoleońskie, orły białe, t. j. polskie, order orła białego, orły dwugłowe, t. j. rosyjskie a. austryjackie, orły na guzikach, na monetach, na medalach, na pieczęciach, na papierach stemplowych i t. p.); gra w orła i reszkę = gra pospolita, polegająca na wyrzucaniu monety w górę i zgadywaniu, jak upadnie, czy orłem (t. j. herbem), czy reszką (t. j. napisem) do góry; jechać w o-ła dartego = zaprząg w trzy konie, w którym dwa boczne mają głowy odchylone na boki; przen., człowiek wybitnych zdolności i potężnego ducha; to nie o. = nie gienjusz, nie nadzwyczajny.
Strona w Wikisłowniku
