M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Ostry

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne O – wykaz haseł
O – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Ostry, przysposobiony do krajania, do cięcia, ostro zakończony, śpiczasty (igła, szpilka o-a); wzdłuż wyostrzony, sieczny (o-a krawędź, o-a szabla; każde narzędzie, służące do krajania, rąbania, cięcia i t. p.); o. na powierzchni = chropowaty, szorstki (o. język u kota); ostro ścięty, urwisty, prostopadły (o-e brzegi rzeki); wrzaskliwy, przenikliwy (o. krzyk); cierpki, kwaśny (smak o.); cięty, zjadliwy, uszczypliwy (o. dowcip); mroźny, przenikliwy, siekący, dojmujący, tęgi (o-a zima, o. wiatr); bystry, przenikliwy (o. wzrok); srogi, surowy, bezwzględny (o. wyrok, o-a krytyka; o-a wymówka); nabój, ładunek o. = z kulą, nie z prochem tylko, kąt o. = w gieometrji mniejszy o. prostego; o-e pole = zmarzła ziemia z grudą, polowanie po takiej ziemi; o. przebieg choroby = szybki, gwałtowny, nieprzewlekły; na o-e z kim gonić = potykać ś. na turniejach ostrą bronią, przen., po nieprzyjacielsku z kim sobie poczynać; zetrzeć ś. z kim na o-e = poróżnić ś. z kim na dobrze, pokłócić ś. w gwałtowny sposób.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.