M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Pałka

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michał Arct
Tytuł	M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	1916
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	P – wykaz haseł P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[21]

 Pałka, gruby kij, laska, krótki drążek z kulką na końcu do bicia w bęben a. w kotły; przen., łeb, głowa; pióro u ptaka jeszcze nie rozwinięte; w bot. — p. Kaktus, p. Ożypałka; jedność, jedynka, jako najgorszy stopień w szkole; mieć w p-ce, zalać p-ę = być pijanym, upić ś.; szalona p. = awanturnik, entuzjasta; nie kijem go, ale p-ą = w gruncie rzeczy wszystko jedno; dostał jak p-ą w łeb = zamroczyło go, ogłuszyło, pozbawiło przytomności.

[22]

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.